- iyli
- sif. Müəyyən iyi, qoxusu, ətri olan. Bu dağların meşəsi; İylidir bənövşəsi; Könülsüz gedən qızın; Ağlamaqdır peşəsi. (Bayatı).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mərizə — (Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, Tovuz, Zəngilan) dağnanəsi. – Mərizə ireyhan kimi iyli olor (Borçalı); – Mərizəni ətə tökəllər (Gədəbəy); – Məriziyi dolmıya da atıllar (Zəngilan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mındarça — (Göyçay) pis iyli yabanı bitki … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sisəg — (Lənkəran) pis iyli həşərat növü. – Sisəgi öldürmə, iy verər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atir — ə. 1) ətirli, xoş iyli; 2) m. xoşniyyət, mərhəmətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədbu(y) — f. pis iyli, pis qoxu verən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədnəfəs — f. və ə. 1) hər şeyə tamah salan, tamahkar, acgöz; 2) ağzı pis iy verən, ağzı pis iyli; 3) pis səsli, kobud səsli; 4) bax: bədnəzər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müənbər — ə. ənbər səpilmiş; ənbərli xoş iyli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rə’na — ə. 1)gözəl; 2) incə, lətif; 3) qırmızı və ya sarı rəngli xoş iyli gül; buxurgülü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səmənbu(y) — f. yasəmən iyli, yasəmən qoxulu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səndəl — ə. Hindistanda bitən gözəl iyli və çox bərk oduncaqlı ağac … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti